Περισσότερο από ένα χρόνο τώρα υπάρχει κάτι το μη φυσιολογικό στη ζωή μας. Είναι σαν να πάτησε κάποιος ένα κουμπί και πάγωσαν τα πάντα. Σε παγκόσμιο επίπεδο αφαιρέθηκε η αίσθηση ασφάλειας. Δοκιμάστηκε η ανθεκτικότητα μας βιώνοντας συγκρουόμενα αισθήματα όπως απώλεια, άγχος, απομόνωση, μοναξιά, βαρεμάρα, φόβο, θυμό, πένθος. Είναι απολύτως φυσιολογικό να αναζητάμε να πάρουμε πίσω την κανονικότητα της ζωής μας, αλλά ίσως και όχι. Παρόλο που τα μέτρα προστασίας έχουν χαλαρώσει, πολλοί συνεχίζουν να αποφεύγουν την επιστροφή στην καθημερινότητα. Επιθυμούμε τα ίδια αλλά ταυτόχρονα και την αλλαγή.
Δεν έχει σημασία στο πως και στο αν η πανδημία επηρέασε τη ζωή σας, δεν είστε ο ίδιος άνθρωπος που ήσασταν το Φεβρουάριο του 2020. Πριν επιστρέψετε στην κανονικότητα και στην έξω ζωή, θα πρέπει να κάνετε ένα βήμα πίσω, καθώς σήμερα είναι πιθανό να χρειάζεστε διαφορετική στήριξη απ’ ότι ο εαυτός σας ενάμισι χρόνο πριν. Μπορεί να θυμάστε ότι ήταν εύκολο να πηγαίνετε κάθε μέρα μια βραδινή βόλτα αλλά δεν σημαίνει ότι στο παρόν είστε προετοιμασμένοι για ένα τόσο κοινωνικά φορτωμένο πρόγραμμα. Προσπαθήστε να σκεφτείτε μια παγωμένη θάλασσα, πριν κολυμπήσετε θα βρέξετε τις πατούσες σας σιγά σιγά κι έπειτα θα προχωρήσετε πιο μέσα. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Ένα βήμα τη φορά. Είναι ευκαιρία να ανακαλέσετε τα διδάγματα που αποκτήσατε στην περίοδο της πανδημίας ώστε να σας βοηθήσουν να προχωρήσετε με περισσότερη σοφία και κατανόηση. Θα μπορούσατε να τα γράψετε και να ανατρέχετε σε αυτά κάθε φορά που θέλετε να έρθετε σε επαφή με την εσωτερική σας δύναμη.
Τι ήταν αυτό που σας βοήθησε περισσότερο; Κάποιος φίλος, ένα εκπαιδευτικό βίντεο, το διάβασμα, η ενασχόληση με τη μαγειρική; Υπήρξαν φίλοι με τους οποίους χαθήκατε; Δεν χρειάζεται να κρίνετε, απλά να παρατηρήσετε. Τι σας έδωσε νόημα; Τι σας ήταν εύκολο ή το αντίθετο; Προσπαθήστε να έρθετε σε επαφή με το σώμα σας. Ποια συναισθήματα υπερτερούν; Ακόμη κι αν δεν είναι θετικά, μην τα αποφεύγετε. Επαναφέρετε τη σωματική σας μνήμη, πότε ήσασταν στα πάνω σας και πότε στα κάτω σας;
Όταν αποδεχόμαστε το πως αισθανόμαστε, τότε βοηθάμε το μυαλό μας να εξοικειωθεί με το μέσα μας. Όταν αποδεχτούμε, λεκτικοποιήσουμε και αποταυτίσουμε όλα μας τα συναισθήματα, τότε εκείνα μπορούν να μπουν στη θέση που τους αρμόζει και τους ανήκει. Η Sharon Salzberg, δασκάλα διαλογισμού, έχει πει “Μεγαλώστε σοφά κατά τη μετάβαση”. Αυτό το μεταβατικό στάδιο είναι μέρος της ζωής μας και σίγουρα υπήρξαν πολλές καταστάσεις και εμπειρίες όπου θα μπορούσαν να αποδώσουν μεγάλη αξία στην καθημερινότητά μας.
Published on Mancode
